Mijn zus heeft altijd haast, bij alles, om niets. Ze heeft zelfs haast om haast te maken, de dwaas. Vorige week vergat ze bijna dat ze haast wilde maken en begon toen op mij te foeteren. Die haast heeft er bij haar altijd ingezeten. Haast om ergens naar toe te gaan. Haast om weg te gaan. Waarom weet ze niet. Daarom maakt ze natuurlijk zo’n haast. Omdat ze eindelijk wel eens wil weten waarom ze altijd haast heeft. Zo’n kwestie kan niet snel genoeg aangepakt worden. Waarom zou je wachten om dat te onderzoeken? Het leven duurt niet eeuwig. En daarin geef ik mijn zus gelijk.

‘…vooral wie van ongerijmde vertelsels houdt, kan veel genoegen beleven aan deze bizarre familiekroniek.
…ook voor lezers die niet geluisterd hebben een ongehoorde ervaring die het verhaal een boek waard maakt. Hier is het’.
– Peter Blanker